Dengar bisik hatiku
Di manapun kau kini
Derita hatiku
Kau tinggal pergi
Bagai sepucuk daun
Tak pernah kena embun
Pasti akan kering
Terkulai layu dan mati
Di tengah ranting-ranting mengering
Terkulai layu daun hijau
Tak tahan disinari matahari
Tak mengira musim kering melanda
Walaupun kelak akan hujan lagi
Ranting pasti telah mati
Tak akan lagi daun bersemi
Tinggallah puing daun yang kering